cırçı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cırçı

türkücü, türkü söyleyici, ozan (türkü yapan). ~ ölse cırı kalır: türkücü ölürse türküsü kalır (deyim).

Son arananlar:

• qızarma,
• işlik,
• konstruksiya,
• xirid,
• onlarca,
• accounting,
• yalıngaç,
• azametli,
• cürdək,
• reflektor,
• daimi,
• illustrate,
• grunt,
• Suluk,
• isotopy,
• Hosil,
• Kıl,
• Körk,
• halallık,
• sağrı,
• nonet,
• cırçı