cuva

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cuva

(bot.) mantar. Eşek ~: eşek mantarı, yabani mantar.

Son arananlar:

• taraf,
• jandarma,
• naar,
• oksigen,
• İlam,
• savadlamaq,
• alchemy,
• arnalın,
• bödene,
• qızğın,
• hovur,
• urgan,
• Şıbırt,
• quantum,
• həqiqət,
• arhitektor,
• urunmak,
• unitaz,
• sinel,
• yastan,
• palgan,
• cuva