cuva

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cuva

(bot.) mantar. Eşek ~: eşek mantarı, yabani mantar.

Son arananlar:

• payalama,
• kamary,
• Atlamak,
• ogirlik,
• xalakash,
• simmer,
• müsinn,
• namütənahi,
• teng,
• tapışma,
• FOLKLOR,
• mattress,
• tüwelek,
• harzar,
• habarlaşma,
• hamballıq,
• horlağan,
• Dingin,
• tarğan,
• herdaýym,
• tirildemek,
• cuva