cuklamak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
cuklamak
uyumak. Ol bek katı cuklaydı: o çok ağır uyuyor, ol cuklamazğa kerekdi: onun uyumaması lazım, ceti cuklab esimde cok edi: yedi kez uyusam aklıma gelmezdi (deyim), cuklab kalmak: uyuya kalmak, cuklab turmak: uyuyup durmak, keçe taña deri cuklayalmadım: gece sabaha kadar uyuyamadım, uyanmazdan ~: uyanmaksızın uyumak (deliksiz uyumak), cuklağan ayünü uyatma: uyuyan ayıyı uyandırma (deyim), börü bir közü bıla cuklar: kurt tek gözü ile uyur (a.s.).