chen

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

chen

I ç. Apolet.
II ç. Oran, ölçü.

Son arananlar:

• Əsər,
• Keşke,
• göteği,
• remz,
• sinsitmə,
• hetta,
• pack,
• laaskay,
• şube,
• qayroq,
• qoxumaq,
• faza,
• sezd,
• hapis,
• zirve,
• bışar,
• Helezon,
• ığım,
• cızmak,
• ireful,
• ısıl,
• chen