cemiş
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
cemiş
yemiş.
Son arananlar:
- naturalism,
- kaşak,
- Alıntı,
- tikü,
- gizir,
- impious,
- dallıq,
- dogurtmak,
- kodoy,
- ekinçi,
- güh,
- agricultural,
- maarifpərəstlik,
- dünýägaraýyş,
- wince,
- Topuk,
- yurtav,
- sobraniye,
- Üşenmek,
- batıl,
- kérish,
- cemiş