cegiv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cegiv

1. koşma, kullanma, çalıştırma. Adam ~: adam kullanma, at ~: at koşma. 2. çeki. Bir ~ otun: bir çeki otun.

Son arananlar:

• masır,
• fek,
• Şuňkar,
• yıglaşmak,
• aşk,
• ulunmak,
• estağfurullah,
• danışdırılmaq,
• purdah,
• yaradıcılıq,
• KÖP,
• yaxantı,
• bakyş,
• tegey,
• kashar,
• Sın,
• düñ,
• mikro,
• həya,
• separate,
• balansir,
• cegiv