cağım

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cağım

sürüm, alım.

Son arananlar:

• bul,
• Cüz,
• Eğri,
• baştatan,
• ülüşleýiş,
• ýakma,
• rot,
• açgözlü,
• bilişim,
• Mağul,
• şah,
• dəstərxan,
• daýanç,
• nəqş,
• monoteist,
• werdiş,
• disgust,
• TEN,
• alifba,
• çıraklık,
• zeb,
• cağım