cañıçı
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
cañıçı
yenici, yeniye taraftar.
Son arananlar:
- tiriqliq,
- Elk,
- tonakçı,
- Koçmak,
- basal,
- tımtırs,
- qiyma,
- İcat,
- tomruk,
- drap,
- konuştan,
- Sersan,
- yeter,
- aldırlı,
- dayak,
- waraklama,
- tanlanish,
- KOZ,
- hurdacı,
- dimdiri,
- çamındı,
- cañıçı