carımak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
carımak
aydınlanmak, ışımak, ışıldamak, tenvir edilmek, açılmak, ağarmak. Ertdeñi tuban carıdı: sabah sisi aydınlandı (açıldı), kün carıdı: güneş açıldı, tañ carıdı: tan yeri ağardı, culduzla carıydıla: yıldızlar ışıldıyorlar, közü-başı carıdı: yüzü gözü açıldı (aydınlandı), carığan adam: aydın adam, münevver adam, carımağan adam: aydınlanmamış (bilgisiz) adam.