canıtın

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

canıtın

yanından, cihetinden. Köl ~ keldile: göl cihetinden geldiler.

Son arananlar:

• öklütmek,
• Öçmek,
• evre,
• irelmek,
• Grain,
• Maq,
• merdikär,
• inamorata,
• kis,
• keğe,
• mezelen,
• chiketke,
• şantiye,
• davur,
• elkim,
• Ugan,
• heq,
• miyavlamak,
• müşterek,
• hurma,
• bardamlıq,
• canıtın