canıkanı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

canı-kanı

canı kanı. ~ - ~ bıla küreşdi: canı kanı ile mücadele etti.

Son arananlar:

• route,
• jokey,
• quruq,
• active,
• lukmançylyk,
• uduşsuz,
• paýapyl,
• oyuq,
• helalleşmek,
• AHIR,
• Tanım,
• wince,
• buzulma,
• irish,
• CAUSE,
• Bəli,,
• gıdır,
• giň,
• Bəlkə,
• succeed,
• alibi,
• canıkanı