canıkanı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

canı-kanı

canı kanı. ~ - ~ bıla küreşdi: canı kanı ile mücadele etti.

Son arananlar:

• ornatmoq,
• enişge,
• utgamak,
• Poetik,
• kavanoz,
• kalıs,
• hulking,
• aýna,
• bumptious,
• reversal,
• uvlu,
• uyukdurmak,
• üzgüç,
• Tacir,
• dümbe,
• Asırağan,
• uva,
• kerege,
• mtıt,
• gecek,
• karaçı,
• canıkanı