cansız
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
cansız
с. төрле мәгъ. җансыз; рухсыз
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
cansız
sif.
1. Canlılar aləminə mənsub olmayan, canı olmayan. Cansız təbiət. Cansız materiya. // Həyat əlaməti olmayan, ölü, ruhsuz. Cansız bədən.
2. Ölgün, tabsız, gücsüz, taqətsiz, zəif. Gülsüm öz yerində belə möhkəm oturmuşdu ki, deyəsən, cansız bir şeydir. C.Məmmədquluzadə. [Hacı Mehdi:] And olsun Allaha, vuraram, zəif, cansız canın çıxar. Ə.Haqverdiyev. // Arıq, sısqa, cılız. Emma cansız, arıq, nazik, lətif bir alman qadını idi.. E.Sultanov. İmran kişi üzdən arıq və cansız görünən, ucaboy, şaxdayanan, düzqamətli bir kişi idi. M.Hüseyn.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
cansız
I. gücsüz, qüvvetsiz, zəif, taqətsiz
{güçsüz, kuvvetsiz, zayıf, takatsiz}
II. arıq, sısqa, cılız
{arık, sıska, cılız}
III. ölgün, ölüvay, key, süst
{ölgün, solgun, bitkin, hissiz}
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
cansız
I, cansız;hissiz.
II, çasıt, casuz.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
cansız
cansız, takatsiz, güçsüz.