camalmak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
camalmak
yamanmak, ilişmek.
Son arananlar:
- chorvachilik,
- tarazlıq,
- Köz,
- Hali,
- birlikda,
- gedem,
- tesirey,
- kıçkaç,
- birin,
- equipage,
- pedsovet,
- Urba,
- kun,
- bölünüü,
- güldan,
- kayıtsız,
- məlumluq,
- cinlilik,
- qəh-qəh,
- bezdir,
- razılaşdırılmaq,
- camalmak