cabağılı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cabağılı

tüylü, tüyleri uzamış (hayvanlar için kullanılır), yapağılı. ~ tay da cazğa çıksa at bolur (as.): yapağılı tay bile yaza çıkarsa at olur .

Son arananlar:

• Maydon,
• zurnuk,
• soňra,
• lice,
• ılay,
• Töreağa,
• sırtılmaq,
• batıba,
• tirtiq,
• koçu,
• niyat,
• asqatmoq,
• lekesiz,
• paka,
• papaya,
• Mamır,
• noghuch,
• dalay,
• Alternatif,
• bakıy,
• xatti,
• cabağılı