caan

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

caan

I, yağmur; ak caan: ufak sicim gibi sürekli yağanyağmur; sepeleyen yağmur; caan- cuun: cevvi (atmosferik) teressüpler.


II, f.cihan (alem)

Son arananlar:

• geceleyin,
• Kasıb,
• disgruntled,
• porsin,
• Hünər,
• okil,
• leh,
• prune,
• zinət,
• opposition,
• tigil,
• tabaka,
• tr,
• Çaý,
• targil,
• başdaşı,
• kamyon,
• Achchiq,
• teyle-,
• tirgiz,
• Lütfen,
• caan