bırğamak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bırğamak

fırlatmak, fırlatıp atmak, tutup yere çalmak, yere vurmak. Soslan karşçı göcepni belinden tutup bırğadı: Soslan rakip pehlivanı belinden kavrayıp yere çaldı, “Biynöger kopdu can kirdi-Altınlısın tutup bırğadı” (Biynöger kalktı canlandı-Silahını tutup yere fırlattı-halk şarkısından).

Son arananlar:

• Sövda,
• düşbi,
• zül,
• cover,
• göçkü,
• kalba,
• qurildoq,
• xodim,
• -la,
• təsis,
• çöz,
• sürsüt,
• xaliq,
• itsemek,
• çalın-çarpaz,
• İmparator,
• almost,
• kaj,
• misdeed,
• xilaf,
• maç,
• bırğamak