bütinleý

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

bütinleý

[bütüýnlöý], hal. 1. Düýbünden, düýpgöter, bütinleýin, tutuşlygyna. Daş-töwerek eýýäm bütinleý garaňkyrapdy. 2. Boýdan-başa, tutuş, doly. Giň otaga bütinleý haly ýazdylar.

Son arananlar:

• Auto,
• keltürmek,
• eraser,
• çamadan,
• meyiz,
• anılma,
• tahribat,
• kenarlı,
• okruğ,
• Acar,
• above,
• körgünçlü,
• Qəmgin,
• kiril,
• hemşire,
• foga,
• yarp,
• kuyañkı,
• müjgan,
• dözülməz,
• meger,
• bütinleý