bütinleý

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

bütinleý

[bütüýnlöý], hal. 1. Düýbünden, düýpgöter, bütinleýin, tutuşlygyna. Daş-töwerek eýýäm bütinleý garaňkyrapdy. 2. Boýdan-başa, tutuş, doly. Giň otaga bütinleý haly ýazdylar.

Son arananlar:

• Köprü,
• kövrəltmə,
• BAZMAN,
• papilla,
• presupposition,
• büre,
• tözümlik,
• kistee,
• soňsoňlar,
• alsıkmak,
• pornografi,
• consistently,
• melewşe,
• İlxı,
• telesthesia,
• procurer,
• exporting,
• Haj,
• balayatqu,
• çapçan,
• mıçımak,
• bütinleý