bürçük

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bürçük

parça, pare.

Son arananlar:

• baho,
• tekaüt,
• chakka,
• kaarı,
• mishiq,
• üwemek,
• çoñ,
• kasiyet,
• kötlük,
• çilov,
• bufer,
• örkü,
• Yəqin,,
• qalınca,
• bağlaç,
• Latun,
• maxzan,
• aýnama,
• yorutgan,
• Yular,
• oqpadar,
• bürçük