bünyad

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

bünyad

is. [fars.] Əsas, özül, təməl. • Bünyad etmək köhn. – əsasını qoymaq, yaratmaq. Ol qızlar içində bir pərizad; Qeys ilə məhəbbət etdi bünyad. Füzuli.

Son arananlar:

• Yengil,
• dözüm,
• xorak,
• Yaralı,
• aşığıv,
• devkorona,
• adykmaklyk,
• burishgan,
• karıxdırılma,
• aholi,
• afat,
• demure,
• ting,
• öcör,
• bulduzmak,
• tokma,
• açımağan,
• qəcərə,
• ewer,
• uçxara,
• yorutmaq,
• bünyad