bünyad

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

bünyad

is. [fars.] Əsas, özül, təməl. • Bünyad etmək köhn. – əsasını qoymaq, yaratmaq. Ol qızlar içində bir pərizad; Qeys ilə məhəbbət etdi bünyad. Füzuli.

Son arananlar:

• mahalla,
• kıpçak,
• silamoq,
• prick,
• welder,
• şəvəli,
• göyçək,
• eglemek,
• ga1a,
• Xain,
• ýaratmak,
• Xush,
• deyinən,
• zebo,
• salı,
• ündeme,
• musafir,
• Coola,
• ozgina,
• uzuq,
• nabat,
• bünyad