bül
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
bül-
kavgalı, nizalı olmak.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
bül
zaman geçerek eskiyen herhangi bir şey,1, 335 § bül at; ayakları sekili olan, ayaklarında aklık bulunan at·I, 335 § bül tarıg; üzerinden yıllar geçerek tadı bozulan tahıl·I, 335