bügünlü

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bügünlü

gün boyu, bütün gün. ~ beri coksa: bütün gün yoksun.

Son arananlar:

• tebdil,
• yaramaz,
• çupra,
• şayçılık,
• Assosiasiya,
• Tolun,
• tağalanmak,
• ətirli,
• mukemmel,
• kaçarman,
• ganaw,
• obid,
• toplumgaçar,
• Maşuk,
• Zarra,
• qarmon,
• informal,
• anent,
• bulaşdyrmak,
• könelme,
• ado,
• bügünlü