böldürüv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

böldürüv

böldürme, ayırma.

Son arananlar:

• praqmatika,
• öyrencəlik,
• qənnadıçı,
• tomon,
• kartbasan,
• ata,
• gülümsemek,
• zastava,
• alyşmak,
• nahır,
• kəkəmək,
• qimmetlik,
• Virane,
• bloc,
• bağlanışlı,
• Semirmek,
• oxrantı,
• etrek,
• viyolonsel,
• sançalık,
• xəta,
• böldürüv