böldürüv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

böldürüv

böldürme, ayırma.

Son arananlar:

• acquisition,
• BURUN,
• kelepir,
• çolu,
• yogin,
• Skill,
• Zəlzələ,
• Əfqan,
• sarlanmak,
• giyim,
• lütpen,
• Şəhər,
• beçkem,
• suruv,
• qaşqabaqlı,
• basylmak,
• hoof,
• honourable,
• enlightened,
• gön-,
• birde,
• böldürüv