buşuv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

buşuv

üzüntü, keder, acı, elem. Caşına bek ~ etedi: oğluna çok üzülüyor, ~dan küydük: üzüntüden yanıp tutuştuk, ~ etmek: üzülmek, kederlenmek, ~ ~nu unutturur(d): acı acıyı unutturur.

Son arananlar:

• Karın,
• dellek,
• məhdudlaşdırmaq,
• eydili,
• kipi,
• cörmölö,
• ad&,
• siňli,
• Ufalanmak,
• aňsyzlyk,
• çıra,
• qıfılbənd,
• Ziyarət,
• gaýra,
• satarman,
• murasim,
• traverse,
• şartıldamaq,
• toymak,
• Kokarca,
• kulaalı,
• buşuv