buyruk
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
buyruk
и. 1) боерык, әмер, фәрман; 2) хакимият
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
buyruk
1. Emir
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
buyruk
Türkiye Türkçesi: buyruk
Azerbaycan Türkçesi: buyrug ämr färman
Başkurt Türkçesi: boyorov farman ämir
Kazak Türkçesi: buyrık jarlık
Kırgız Türkçesi: buyruk carlık (devlet başkanı)
Özbek Türkçesi: buyruḳ
Tatar Türkçesi: boyırık ämir färman
Türkmen Türkçesi: buyruk permãn
Uygur Türkçesi: buyruk pärman
Rusça: prikaz raspor'ajeniye
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
buyruk
1. buyrultu, emir, ferman; 2. gram. fiilin göğdesi; emir şekli; kat buyruk etiş : ikinci derecedeki icbar fiili; ters buyruk etiş : fiilin menfi esası.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
buyruk
buyruk, emir, müsaade, izin. ~ ber da eteyim: emir ver de yapayım, Allahnı ~ bıla: Allah’ın buyruğu ile, söleşirge ~ ber: konuşmaya izin ver.