buurçak

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

buurçak

1. nohut; 2. uçlarında küçücük ilmikler olan kısacık iplerdir ki, bunlar kuzulrı bağlamıya yararlar.

Son arananlar:

• şerefsiz,
• türkü,
• yırgalama,
• beýik,
• kakas,
• öli-,
• kuça,
• Narsa,
• kota,
• İlkbahar,
• kuçak,
• inchikilik,
• sono,
• xatırladılmaq,
• kobu,
• kuçam,
• cörmö,
• ətək,
• oily,
• Zerbe,
• Şose,
• buurçak