buu

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

buu-

I, 1. buğu, buhar; 2. (herhangi bir şeyi kaplamak için) maden mahlûlü; bul altın emes, altındın buusu : bu altın değil, yaldızdır; altındın buusuna karmagan : altın mahlûlü ile yaldızlanmış.


II, boğmak; bağlamak, sağlam bağlayıp pekitmek; kaptın oozun buu- : çuvalın ağzını bağlamak.

Sahaca—İngilizce Sözlük (Straughn, 2006)

buu

ono. Wheeze!; buu gın- v. to wheeze

Son arananlar:

• kergi,
• asıg,
• ziftlemek,
• ögey,
• ornaşyk,
• overpowering,
• müşahede,
• burlak,
• şux,
• welcome,
• ürgün,
• kayta,
• Ocean,
• spinning,
• gabsa,
• izdihamlı,
• tanıklık,
• yalgıl,
• wrench,
• Etilgen,
• apar,
• buu