buu

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

buu-

I, 1. buğu, buhar; 2. (herhangi bir şeyi kaplamak için) maden mahlûlü; bul altın emes, altındın buusu : bu altın değil, yaldızdır; altındın buusuna karmagan : altın mahlûlü ile yaldızlanmış.


II, boğmak; bağlamak, sağlam bağlayıp pekitmek; kaptın oozun buu- : çuvalın ağzını bağlamak.

Sahaca—İngilizce Sözlük (Straughn, 2006)

buu

ono. Wheeze!; buu gın- v. to wheeze

Son arananlar:

• falseness,
• burkı,
• uruglanmak,
• fırlanma,
• kərpicli,
• ingramoq,
• oýarmak,
• balan,
• Çıra,
• pera,
• albeit,
• arançı,
• qalxan,
• iter,
• popülizm,
• upuñ,
• kalom,
• qariyb,
• gimnastyorka,
• bukagu,
• qotirmoq,
• buu