burunduk

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

burunduk

burunluk, at geminin bir parçası.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

burunduk

/ular, buruna geçirilen yular, burunduruk,I, 501; II, 16 buru ıîg ok atımı yer· llt, 370

Son arananlar:

• Resmi,
• wholehearted,
• carnet,
• bilek,
• çobanaldatan,
• nişançı,
• cetin,
• tutsan,
• chige,
• kengire,
• közlüg,
• kopaytirish,
• şırp,
• qeyri,
• Qazi,
• bouncing,
• sürsüt,
• şirə,
• ayıkmak,
• kıyal,
• yanğılı,
• burunduk