burulmak
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
burulmak
ф. 1) борылу; 2) чәнчеп авырту; 3) үпкәләү, киреләнү
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
burulmak
1. Dönmek (bir yere, yöne doğru)
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
burulmak
[burulmok], işl. 1. Bir tarapa öwrülmek, sowulmak. Araba köçe bilen saga buruldy. 2. Bir tarapa towlanyp, towy berkidilmek, tow berilmek. 3. Bir tarapa towlanmak, aýlanmak. Inçe simlerden burlup işilen ýogyn sim. 4. Ejizlemek, halyň peselmek, ýagdaýyň agyrlaşmak. Ejizläp, burlup, başyny ýassyga goýdy. 5. göç.m. Towlanyp çümmüklenmek. 6. Öýkelemek.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
burulmak
çevrilmek, dönmek, sapmak, bükülmek, kıvrılmak. Oñ canına burul:sağ tarağa dön, ızına burulup karadı: arkasına dönüp baktı, cılan burulup teşikden çıkdı: yılan kıvrılıp delikten çıktı, burulup çıkğan baçhıç: dönerek yükselen merdiven.