bukkuç

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bukkuç

(malk.) bk. Buğunçak.

Son arananlar:

• tədqiq,
• keñeş,
• əyan,
• şötük,
• yigit,
• yumınmak,
• dazgir,
• poor,
• içerlemek,
• beýewbar,
• varakçı,
• taýzygoç,
• poema,
• göyəm,
• bellibelli,
• sabahlamak,
• Cəhd,
• katañı,
• scheme,
• aşinalıq,
• termeçik,
• bukkuç