bujma

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bujma

sümük. ~burun: sümük burunlu, ~ñı sürt: sümüğünü sil, ~ñı tar da tur: sümüğünü çük dur.

Son arananlar:

• çümürmek,
• furious,
• kir,
• basma,
• titi,
• doşab,
• Sarin,
• bagt,
• şök,
• däp,
• Burgu,
• inly,
• Büldürgüç,
• Zade,
• almazı,
• Ayarlamak,
• takoz,
• watermelon,
• kerosin,
• moma,
• köje,
• bujma