buga
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
buga
bk. bul I.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
buga
[buğo], at. 1. kön.s. Öküz. Buga bilen oglan bir hemle çekişdiler (“Kitaby dedem Gorkut”). 2. Oglana dakylýan at.
‣ Bugadan çykmak sygryň öküze ýanaşjak, höwre gelmek döwri geçmek. Buga (buka) gelmek sygryň öküze ýanaşmak, höwre gelmek döwri başlanmak.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
buga
Hindistan'dan getirilen bir ilâç, III, 224