buga

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

buga

bk. bul I.

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

buga

[buğo], at. 1. kön.s. Öküz. Buga bilen oglan bir hemle çekişdiler (“Kitaby dedem Gorkut”). 2. Oglana dakylýan at.
 ‣ Bugadan çykmak sygryň öküze ýanaşjak, höwre gelmek döwri geçmek. Buga (buka) gelmek sygryň öküze ýanaşmak, höwre gelmek döwri başlanmak.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

buga

Hindistan'dan getirilen bir ilâç, III, 224

Son arananlar:

• yaygın,
• sarsaq,
• oyuncaq,
• oray,
• mavna,
• chekish,
• savurgan,
• təfərrüat,
• naqqaş,
• ötkermichi,
• ləşkər,
• ashor,
• moki,
• gaýky,
• yaçeyka,
• aňsyzlyk,
• tavsiye,
• örtenmek,
• tışında,
• ajun,
• söyüshmek,
• buga