boşamak
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
boşamak
[Köken: Anlam kayması] Ayırmak, Dışlamak
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
boşamak
ф. бушау
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
boşamak
1. Boşalmak
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
boşamak
Türkiye Türkçesi: boşamak
Azerbaycan Türkçesi: boşamag
Başkurt Türkçesi: talak kılıv ayırıv ayırmak
Kazak Türkçesi: talak etüv
Kırgız Türkçesi: başın boşotū
Özbek Türkçesi: tälàḳ ḳılmàḳ
Tatar Türkçesi: talak kılu ayıru ayrılu
Türkmen Türkçesi: talak etmek ayırmak
Uygur Türkçesi: talak ätmäk (ayalini) täşlimak
Rusça: davat' razvód
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
boşamak
[boşomok], işl. 1. Bir zadyň içindäki zatlar aýrylyp, boş galmak. Mallaryň agyllary boşapdyr. 2. Azat bolmak, azatlyk almak. 3. Daňydan, bagdan aýrylmak, bagy, daňysy çözülmek. Muny şol syçan görüp, ylgawyna gelip, ýolbars daňylan ýüpi dişi bilen kertip üzüpdir we şonluk bilen-de ýolbarsy boşadypdyr (“Türkmen halk ertekileri”).
‣Eliň boşamak ser. El. Elim boşan dessine, size baryp gaýdaryn.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
boşamak
bitirmek, tüketmek, sona erdirmek; vakit bulmak; boşamak. Sözün boşadı: lafını bitirdi, aşap boşadı: yiyip bitirdi, açhanı coyup boşadım: parayı sarfedip bitirdim; işden boşasam kelirme: işten vakit bulursam gelirim; Soslan üybişçesin boşağandı: Soslan hanımını boşamış.
Son arananlar:
- əksinqilabi,
- diringə,
- feda,
- Ýygyrt-ýygyrt,
- mayday,
- explanatory,
- çoğunlukla,
- matras,
- yafuz,
- munchiwala,
- owratmak,
- june,
- kamallılıq,
- severance,
- söýmek,
- toýlama,
- təsbeh,
- parda,
- evdovşanı,
- sayalı,
- öşermek,
- boşamak