boşalğan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

boşalğan

boşalan, tükenen, bitmiş, tükenmiş, kurumuş. İçi ~ çelek: içi boşalmış kova, ~ iş: biten iş, ~ı sayın toltur: boşaldıkça doldur, ~ tişirıv: boşalmış kadın.

Son arananlar:

• agtaryş,
• yumurtlamaq,
• qilinmaq,
• Üye,
• toblamoq,
• tüýkesme,
• pariy,
• Hangoma,
• integral,
• bilimsiremek,
• sağaltmaq,
• sezilmək,
• onqat,
• töşöl,
• olpok,
• atlanıv,
• Sağınmak,
• inne,
• maka,
• tünaydın,
• yaslama,
• boşalğan