boşalğan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

boşalğan

boşalan, tükenen, bitmiş, tükenmiş, kurumuş. İçi ~ çelek: içi boşalmış kova, ~ iş: biten iş, ~ı sayın toltur: boşaldıkça doldur, ~ tişirıv: boşalmış kadın.

Son arananlar:

• mazeret,
• inal,
• mingeshmek,
• blöf,
• yığış,
• gezişmek,
• Qabaq,
• yıparlıg,
• çökəlmə,
• Maydon,
• fara,
• Dır,
• bütö,
• candırmak,
• koftatuman,
• haramzadalıq,
• boyiche,
• bilezük,
• xirqa,
• Böö,
• Harika,
• boşalğan