boýnak

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

boýnak

[boýnok], syp. 1. Örän çus (mal hakynda). 2. Mal derisiniň boýun tarapy.

Son arananlar:

• tavat,
• Yabancı,
• miñ,
• abıhayat,
• hofiza,
• abıtay,
• mahy,
• adım,
• Təkəbbür,
• akıl,
• nak,
• arıklamak,
• arıxana,
• opuz,
• asıl,
• ingen,
• ateş,
• Mazat,
• atım,
• aydın,
• bekni,
• boýnak