bonkör
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
bonkör
с. изгелекле; юмарт
Son arananlar:
- kezeş,
- mustebit,
- arfaçalan,
- Muayyen,
- yuñlamak,
- anña.,
- hafıza,
- şalbar,
- bəlağət,
- tutgak,
- Amme,
- tindəki,
- Vulqar,
- şorta,
- çulpan,
- kurashchi,
- sumalak,
- dırıldamak,
- ayaqaçma,
- küçükbaş,
- karal,
- bonkör