biçen

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

biçen

ot. ~ bav: ot hangarı, ~ külte: ot demeti, ~ tiş: ot yığını, ~ cıyıv: ot toplama, ~ çalıv: ot biçme, ~ taşıv: ot çekme.

Son arananlar:

• biller,
• tugyon,
• Pratik,
• tarılmak,
• garq,
• stansiye,
• carbohydrate,
• milliyetçi,
• kayla,
• zibilləndirilmək,
• ursamak,
• duoxonlik,
• ayar,
• vaki,
• kassir,
• sübut,
• şerbet,
• ugut,
• sgt,
• ortaklaşa,
• ýaraşyk,
• biçen