biyça

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

biyça

beyce, bey gibi. Kesin ~ köredi: kendini bey gibi görüyor.

Son arananlar:

• hameş,
• ugramak,
• cisimlenmek,
• ýygylyk,
• itelgi,
• awujgun,
• Höwürgenmek,
• çaap,
• zayıflamak,
• Kişnemek,
• obail,
• zaya,
• zayapker,
• zaye,
• spiraea,
• kad,
• zeal,
• sıdır,
• nähoş,
• kefremek,
• zebercet,
• biyça