bitgin
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
bitgin
syp. Gowy biten, oňat ösüp ýetişen.
‣ Bitgin adam iri, daýaw adam.
Son arananlar:
- redemption,
- arabaçılıq,
- galiba,
- diktatorlik,
- zarımaq,
- okdäri,
- gerekleme,
- tosun,
- malaise,
- kötekleýiş,
- bioloq,
- chiqindi,
- oton,
- defne,
- modda,
- kimlik,
- genesis,
- razz,
- begubor,
- kantselyariya,
- çigit,
- bitgin