bitdiriv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bitdiriv

bitirme, tüketme; yetiştirme, bitdirme.

Son arananlar:

• expectation,
• çekele,
• manlay,
• Nark,
• Epteş,
• Açıq,
• hamono,
• CELBİR,
• qanıqaralıq,
• zannetmek,
• oksigen,
• savsamak,
• ayırtı,
• çiziktirmek,
• gory,
• kıstarın,
• giyim,
• Yoruk,
• kakoz,
• untenable,
• hıtay,
• bitdiriv