biluvchi

Özbekçe—İngilizce Sözlük (Dirks, 2005)

biluvchi

act. part. of bil-; one who knows; knowledgable, versed.

Son arananlar:

• ez,
• tirə,
• ezel,
• üzüaçıq,
• terklemek,
• faraziyat,
• fell,
• legen,
• arkadaştık,
• itiuclu,
• kürük,
• flora,
• eşitgen,
• ne&,
• duksimon,
• tokutuu,
• camia,
• gırtlak,
• ornalmak,
• dasmal,
• Vəfadar,
• biluvchi