bihuş
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
bihuş
sif. [fars.]
1. Özündən getmiş, bayğın. Sevil bihuş halda yatırdı. Ə.Sadıq. • Bihuş olmaq – özündən getmək, bayılmaq. [Şahın] haman saat rəngi qaçıb guya ki, bihuş oldu. M.F.Axundzadə. ..Bilmədim hansı tərəfdən elə bir xırıltı səsi gəldi ki, mən az qaldım bihuş olam. C.Məmmədquluzadə. Huşa getmiş uşaq xəyal içrə; Kəsrətiqüssədən olub bihuş. C.Cabbarlı.
2. Huşsuz, yaddaşsız, hafizəsiz; fikri dağınıq. Bihuş adam.
3. məc. Məst, heyran, valeh. • Bihuş olmaq – məst olmaq, heyran olmaq, valeh olmaq. Eşitdim ol qarə göz dilbərim sağərpərəst olmuş; Mey içmiş, məclisi-əğyardə bihuşü məst olmuş. S.Ə.Şirvani. Yumşaq otların, əlvan çiçəklərin, dağ nanələrinin gözəl qoxusundan insan bihuş olurdu. A.Şaiq.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
bihuş
I. baygın
{baygın}
II. hafizəsiz, yaddaşsız
{hafızasız, akılsız}
III. məst, heyran, valeh
{mest, hayran, mutlu}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
bihuş
akılsız
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
bihuş
[bi:hu:ş], syp. 1. Huşuny ýitiren, huşy giden, huşsuz, özüni bilmän ýatan, beýhuş. Şol dondan Artygyň ysy kükäp, Aýnany bihuş hala getirdi (B. Kerbabaýew). 2. Bir zady çalt ýadyndan çykaragan, ýatkeşligi peselen, huşsuz.
‣ Bihuş etmek özünden gidermek, aňyny ýitirtmek; serhoş etmek. Göroglyny ýatan ýerinde bihuş etdiler (“Görogly”).