beybaş

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

beybaş

f-k. yol bilmez , söz dinlemez , yaramaz , haşarız ; terbiyesiz , edepsiz ; beybaş süylö- : edepsizce söylemek , konuşmak.

Son arananlar:

• ders,
• çorlamak,
• çamaşır,
• ta,
• toğum,
• irikgä,
• tomuk,
• polli,
• Assosiasiya,
• toqim,
• yastuk,
• Alçı,
• gyra,
• ıslahat,
• garamandalak,
• upwards,
• diňleme,
• kadiktüü,
• civciv,
• sümsü,
• kayğılık,
• beybaş