betli

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

betli

renkli, yüzlü, rengi. Bal ~: bal rengi, bir ~: benzer yüzlü, benzer renkli, eki ~: iki yüzlü, cer ~: haki renkli, toprak rengi, kırdık ~: çimen rengi.

Son arananlar:

• rasyonel,
• fino,
• yoz,
• yaradıcılıq,
• fertilizer,
• Soluq,
• zarzelil,
• ucalan,
• sunuq,
• axı,
• altaý,
• törö,
• tuyghu,
• elmas,
• abstraktlaşdırılma,
• manman,
• simony,
• awat,
• buyun,
• country,
• SAPMAK,
• betli