bertilmek

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

bertilmek

ф. 1) бәрелеп-сугылып зарарлану, имгәнү; 2) биртелү

Son arananlar:

• kuşku,
• kâmartüyme,
• toktoluş,
• bolgu,
• erbium,
• pozitsiya,
• Döşəmə,
• uzikmoq,
• ÜLKER,
• fascinate,
• güdük,
• UYMA,
• atir,
• qisman,
• gyzylödek,
• tuzuvchi,
• sonalamaq,
• mikro,
• İnmoq,
• parentage,
• köllü,
• bertilmek