beriv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

beriv

verme, dağıtma.

Son arananlar:

• odaköze,
• azyş,
• asel,
• salutation,
• aldan,
• biram,
• asno,
• quart,
• look,
• quay,
• zengi,
• soluk,
• badem,
• peritonitis,
• asem,
• disown,
• kopiratsiye,
• asli,
• asman,
• iltizam,
• kemişkemiş,
• beriv