beriv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

beriv

verme, dağıtma.

Son arananlar:

• çəkindirmə,
• avanak,
• başkomutan,
• MATEM,
• mür,
• Boda,
• ağay,
• vallah,
• ogle,
• egyptian,
• tüksü,
• heat,
• etina,
• küreşmek,
• zərqanadlı,
• correctly,
• müsəhhih,
• üzmek,
• Şıra,
• ubal,
• algae,
• beriv