bellemşa

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

bellemşa

[bellemşa:], syp. Ile belli, bellentgi, özüniň erbet hüý-häsiýeti bilen ýakasyny tanadan.

Son arananlar:

• munda,
• yayan,
• kamys,
• munduz,
• uquv,
• mundın,
• mudir,
• kobud,
• Zakir,
• mung,
• altıaçılan,
• tergev,
• mırıq,
• pana,
• lima,
• KÖNi,
• yañılgan,
• munga,
• measuring,
• müəllif,
• calanmaq,
• bellemşa