belend

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

belend

f. Yüksek. Belend awaz – Yüksek ses.

Son arananlar:

• qısqanmaq,
• ilyarası,
• laləzar,
• pear,
• uraala,
• tıpır,
• sıñsımak,
• qandak,
• mundın,
• xushmulozim,
• xassəli,
• affeylemek,
• kırıcı,
• zövqlənmə,
• tabaru,
• avrumay,
• mübadele,
• carried,
• podaqra,
• whore,
• busma,
• belend