belemek

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

belemek

ф. 1) (бәби) биләү, биләүсәгә төрү; 2) буяу, пычрату

Uşak Ağzı Sözlüğü (Sunucu, 2001)

belemek

1) Kundaklamak, 2) Karıştırmak, bulaştırmak

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

belemek

koyun melemek· III, 206, 270

Son arananlar:

• hyrç,
• olunmaq,
• estrange,
• Yoluk,
• ftiziatriya,
• kiler,
• koşto,
• azık,
• türmök,
• bəçə,
• sorgu,
• beatnik,
• saylav,
• Ahu,
• ülfetli,
• tepki,
• ön,
• embed,
• apperception,
• daylight,
• söydürmek,
• belemek