bedişli

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bedişli

ayıplı, zaaflı, utandırıcı, yüz kızartıcı. ~ iş: yüz kızartıcı hareket, ~ bolmak: ayıplı olmak, zaaflı olmak, utanç verici duruma düşmek olmak, ~ etmek: ayıplı duruma düşürmek, utandırmak, aşağılayıcı duruma sokmak.

Son arananlar:

• arbay,
• xaotik,
• kekirey,
• Şire,
• kətxuda,
• kəpənəkvari,
• Bent,
• cırlav,
• zaka,
• daranglatmaq,
• bodlug,
• borbay,
• waxtinche,
• kölge,
• bahym,
• broşür,
• etinasızlıq,
• Muska,
• yanbash,
• dombay,
• soraşmak,
• bedişli