bedev

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bedev

şişman, semiz, yağküpü, yağtulumu. ~ kibik semirgendi: yağtulumu gibi semirmiş, ~ boluv: şişmanlama, aşırı semirme, ~ sanla: tombul azalar, ~sırt: sırtı dümdüz (hayvanların semizliğini ifade için kullanılır), ~sırtlı toru atım: sırtı dümdüz doru atım, semiz doru atım.

Son arananlar:

• erode,
• dobulbaş,
• ona,
• lırt,
• bod,
• makr,
• cırtdan,
• yañşak,
• kont,
• ormak,
• ağızbirliği,
• kalseks,
• Sülh,
• şiir,
• sımaç,
• countable,
• Asil,
• məşrutə,
• namə,
• train,
• crudely,
• bedev